Om 9 uur vertrokken uit sheffield, nu ging het veel sneller omdat het licht was en in het donker mag je maar ongeveer 60 km rijden met het oog op overstekend wild.
In het nationalpark Cradle Mountain, dat op de de lijst van werelderfgoed staat gingen we wandelen. We deden een wandeling van 3 uur, die langs het Crater Lake ging, toen omhoog naar 1200 meeter, naar Marion's Look out, waar je een mooi uitzicht op de Cradle Mountain hebt. De Cradle is 1545 meter, daar had Leonie graag naar toe gewild. Maar die tocht duurt 6 tot 8 uur, dat zag ik echt niet zitten, ook omdat je daarna weer de auto in moet naar het volgende hotel. Maar het was prachtig! De Cradle Mountain heet zo, omdat het een "lange" berg is, met 2 pieken met daartussen een inham in de vorm van een kribbe (cradle).
Flink klimmen, maar het was de moeite waard! Terug ging de tocht langs de Wombat Pool, geen wombat gezien, wel aan het begin van de wandeling trouwens, maar het meertje was zó mooi! Heel helder, met ook nog een stukje rode ondergrond, fantastisch!
Om drie uur weer gaan rijden, eerst weer naar Sheffield, daar cappu gedornken met pie(echt Engels, we vonden het heel machtig) en toen naar Launceston gereden.Onderweg bij een Raspberry farm nog frambozen gekocht, heerlijk!
In Launceston heb ik voor het eerst in een backpackers hotel geslapen. We hadden wel een kamer voor onszelf, met een tweepersoons en een eenpersoons bed. Dat hebben we vaker gehad, maar wij kruipen altijd samen in het tweepersoons.
Op het moment dat we naar buiten gingen om bij McDonalds van het wireless internet gebruik te maken, trof Leonie een bekende, een meisje van haar studie. Ze komt uit nederland en heeft in Arnhem gewoond.Ze heet Renate en we hebben aangeboden dat ze bij ons op de kamer kon slapen en dat heeft ze gedaan. Was heel gezellig en zo heb ik ook nog het echte backpacken aan den lijve ondervonden. Zo'n hotel heeft allerlei faciliteiten: er waren 2 keukens waar de gasten zelf hun eten kunnen koken en ook kunnen wassen.
Het hotel heette Arts House, er hing wat kunst aan de muur. Het staat in een buitenwijk van launceston. Het straatje waar ik de auto parkeerde heet Balaclava street, grappig want de wijk in Melbourne waar Leonie woont, heet ook Balaclava. Er stonden daar zulke leuke huisjes!
2 opmerkingen:
Al je verhalen gelezen, geweldig! Je ziet al veel bijzonders!! Gek om te lezen dat jij nu wintertijd hebt terwijl wij aan de de zomertijd begonnen zijn :-)
groetjes...heb jij trouwens ook gedoken???guarste
Ha die Maria,
Dat is genieten zeg. Ik was even weg, lang weekend in Limburg, en bij terugkomst allemaal postings en foto's van je belevenissen down under. Geweldig hoor, wat maak jij wat mee. Ga dagelijks nu je blog even openen, want je schrijft trouw en veel merk ik. Groetjes Romke
Een reactie posten