donderdag 29 april 2010
woensdag 28 april 2010
Ik ga naar huis
Nieuw aanbod gehad: ik ga morgen toch naar huis: heb hier een vlucht om 14.20 en dan meteen aansluiting in hongkong.Land dan vrijdag ipv zaterdag om 06.35 en hoef ook niet uuuren te wachten in Hongkong. Jippie!!!
Weer afscheid genomen
Vanavond met Leonie en Peter uit wezen eten. Was erg gezellig. Daarna weer afscheid genomen van Leo, voor de derde keer geloof ik.
Kwam ik thuis om 22uur, is er een mailtje van Cathay dat ik morgen naar huis kan. Heb ik net geregeld dat Peter me zaterdag naar het vliegveld brengt en Jo-An komt morgen op de koffie. dus ik heb maar gezegd dat ik dat niet doe, voor het werk maakt het toch niet meer uit. Heb wel gevraagd of er iets aan te doen is dat ik van 15.15 tot 00.15 uur op het vliegveld van Hongkong moet wachten.
Vandaag ben ik met de ferry van Melbourne naar Willliamstown gevaren, dan heb je een heel mooi zicht op de stad vanaf het water. Ik ben niet afgestapt maar meteen mee terug gevaren. Het weer was niet geweldig, Williamstown zag er niet gezellig uit en al helemaal niet in mijn eentje. Toen weer naar the national gallery gegaan, nog een Rembrandt, Ruysdael, Jan Steen en een paar andere Hollandse meesters gezien. Was ik toch wel trots!
Vandaag ben ik met de tram ipv bus naar en van de stad gegaan, de tramroute is veel leuker dan de busroute. Maar je bent wel lang onderweg, maar ja tijd heb ik genoeg.
Kwam ik thuis om 22uur, is er een mailtje van Cathay dat ik morgen naar huis kan. Heb ik net geregeld dat Peter me zaterdag naar het vliegveld brengt en Jo-An komt morgen op de koffie. dus ik heb maar gezegd dat ik dat niet doe, voor het werk maakt het toch niet meer uit. Heb wel gevraagd of er iets aan te doen is dat ik van 15.15 tot 00.15 uur op het vliegveld van Hongkong moet wachten.
Vandaag ben ik met de ferry van Melbourne naar Willliamstown gevaren, dan heb je een heel mooi zicht op de stad vanaf het water. Ik ben niet afgestapt maar meteen mee terug gevaren. Het weer was niet geweldig, Williamstown zag er niet gezellig uit en al helemaal niet in mijn eentje. Toen weer naar the national gallery gegaan, nog een Rembrandt, Ruysdael, Jan Steen en een paar andere Hollandse meesters gezien. Was ik toch wel trots!
Vandaag ben ik met de tram ipv bus naar en van de stad gegaan, de tramroute is veel leuker dan de busroute. Maar je bent wel lang onderweg, maar ja tijd heb ik genoeg.
Cathay Pacific
Cathay Pacific makes steady progress to clear backlog (17:45 Hong Kong Time)
23 April 2010
Cathay Pacific said today it was making steady progress in clearing the backlog of passengers disrupted by the closure of European airports.
Since the airline resumed services to Europe on Wednesday, the airline has carried 12,600 passengers on its network to and from London, Paris, Frankfurt, Rome, Milan and Amsterdam.
Of these, 7,400 were passengers whose flights had been delayed or cancelled because of the closure brought about by the volcanic ash fallout from Iceland.
The airline has estimated that more than 20,000 of its passengers had their travel plans disrupted during the crisis.
So far, the airline has added ten extra flights and added more seats on some 30 London and Rome return flights using larger aircraft.
An extra flight took 300 passengers to London today and a further additional flight to London will be mounted shortly after midnight on Saturday to carry another 300 home.
"With the next additional flight to London, and our upgrading of passenger capacity to Rome and London, we will continue to assist large numbers of people whose flights have been disrupted," Director Service Delivery Ivan Chu said.
"Our disrupted passengers have been through a trying and frustrating experience, and we are very grateful to them for their patience and understanding.
"It is difficult to say with precision when the last disrupted passenger will be flown home, as many will have already cancelled, postponed their plans or have simply decided not to travel.
"We are doing our best to get our disrupted passengers on board our aircraft as soon as possible."
Those passengers with confirmed bookings are advised to arrive at the airport about three hours before scheduled departure.
23 April 2010
Cathay Pacific said today it was making steady progress in clearing the backlog of passengers disrupted by the closure of European airports.
Since the airline resumed services to Europe on Wednesday, the airline has carried 12,600 passengers on its network to and from London, Paris, Frankfurt, Rome, Milan and Amsterdam.
Of these, 7,400 were passengers whose flights had been delayed or cancelled because of the closure brought about by the volcanic ash fallout from Iceland.
The airline has estimated that more than 20,000 of its passengers had their travel plans disrupted during the crisis.
So far, the airline has added ten extra flights and added more seats on some 30 London and Rome return flights using larger aircraft.
An extra flight took 300 passengers to London today and a further additional flight to London will be mounted shortly after midnight on Saturday to carry another 300 home.
"With the next additional flight to London, and our upgrading of passenger capacity to Rome and London, we will continue to assist large numbers of people whose flights have been disrupted," Director Service Delivery Ivan Chu said.
"Our disrupted passengers have been through a trying and frustrating experience, and we are very grateful to them for their patience and understanding.
"It is difficult to say with precision when the last disrupted passenger will be flown home, as many will have already cancelled, postponed their plans or have simply decided not to travel.
"We are doing our best to get our disrupted passengers on board our aircraft as soon as possible."
Those passengers with confirmed bookings are advised to arrive at the airport about three hours before scheduled departure.
dinsdag 27 april 2010
The amazing red centre of Australia
Jongens en meisjes ik ben een beetje de tijd kwijt: het is hier nu woensdagmiddag 16.15 uur. Ik ben net weer "thuis"van mijn trip.
Ook de tweede dag was fantastisch, we hebben een wandeling over/door the King's Canyon gemaakt. Zo Mooi! En het uitzonderlijke is dat het de eerste 4 maanden van dit jaar veel meer geregend heeft dan anders, waardoor het veel groener is en er eigenlijk dus ook minder rode aarde te zien is. maar nog genoeg hoor. Op 1 foto zie je dat ik echt rood zand in mijn handen heb.
Ook de tweede dag was fantastisch, we hebben een wandeling over/door the King's Canyon gemaakt. Zo Mooi! En het uitzonderlijke is dat het de eerste 4 maanden van dit jaar veel meer geregend heeft dan anders, waardoor het veel groener is en er eigenlijk dus ook minder rode aarde te zien is. maar nog genoeg hoor. Op 1 foto zie je dat ik echt rood zand in mijn handen heb.
zondag 25 april 2010
Het echte Australi"e
Ja nu ben ik in het echte Australi"e van de grote veefarms en de rode aarde en the flying doctors. Werd vanochtend om 5.45 opgehaald en hebben een prachtige rit gehad vandaag. Met twee mooie wandelingen. Uluru gezien ( heette vroeger Ayer's Rock) en nog een andere bergketen. Geweldige buschauffeur, leuke mensen in de bus en tot slot een avondmaaltijd bij zonsondergang met zicht op Uluru. Weer mazzel met de accomodatie, ik zou in een tent slapen maar daar was geen plaats meer. Nu heb ik een kamer voor mezelf zonder bijkomende kosten.
Leuk resort met live muziek vanavond, het is een nationale feestdag en morgen hebben ze nog vrij.
Leuk resort met live muziek vanavond, het is een nationale feestdag en morgen hebben ze nog vrij.
zaterdag 24 april 2010
Hongkong
Ik mocht vorige week vrijdag niet naar Hongkong omdat dat helemaal vol zat. Maar ik denk wel dat de mensen die daar waren al wel naar huis zijn.
Naar Alice Springs
Per auto is de afstand naar Alice Springs 2250 km. Vluchtnummer TT5932 met Tiger Airways.
vrijdag 23 april 2010
A town like Alice
Jaaaren geleden heeft dit boek van Nevil Shute met de Nederlandse titel Finale als voorspel heel veel indruk op mij gemaakt en nu ga ik er naar toe.
Ik vlieg morgen van Melbourne naar Alice Springs en overnacht daar in een hostel in een 4 dorm, dat wil zeggen dat je met zijn vieren op een kamer slaapt, kost maar $25.
Zondagmorgen word ik opgehaald en maak dan een groepsexcursie naar Ayers Rock met Uluru. We overnachten daar in een tent. Maandag gaan we naar de Olga's (bergen) en nog wat dingen en 's middags weer naar Alice Springs. N.B de afstand Alice - Uluru is 450 km!
Dinsdag vlieg ik van Alice naar Melbourne terug.
Ik vlieg morgen van Melbourne naar Alice Springs en overnacht daar in een hostel in een 4 dorm, dat wil zeggen dat je met zijn vieren op een kamer slaapt, kost maar $25.
Zondagmorgen word ik opgehaald en maak dan een groepsexcursie naar Ayers Rock met Uluru. We overnachten daar in een tent. Maandag gaan we naar de Olga's (bergen) en nog wat dingen en 's middags weer naar Alice Springs. N.B de afstand Alice - Uluru is 450 km!
Dinsdag vlieg ik van Alice naar Melbourne terug.
Lonely day
Ik zwaai naar jullie, ik heb de knop "zelfportret" op mijn fototoestel weer ontdekt!
Ria, het zelfgebakken brood is erg lekker.
donderdag 22 april 2010
Australische vriendin
Vanmiddag ben ik hier om half 5 weggegaan naar de stad. Ik had nl een afspraak met mijn nieuwe australische vriendin!
Afgelopen dinsdag zat ik enigszins aangeslagen in de toeristen shuttle bus die je gratis door de stad rijdt en toen kwam ik aan de praat met Jo-An. Een oudere dame, ze was op stap met een aantal vriendinnen en ze nodigden me uit om met hen te lunchen. Dat was erg leuk, ik had het gevoel of ik met mijn tantes uit was, zoiets.
Daarna nodigde ze me uit voor vanavond. Ze hebben elke donderdagavond een tafel in "the commune" een leuk restaurantje. Er speelt dan een band en ondertussen eten ze. Nou het was erg leuk, ik werd aan iedereen voorgesteld en heb leuke gesprekken gevoerd. De zangeres was erg goed: Nichaud Fitzgibbon heet ze. Ze zong veel Cole Porter songs,
Daarna werd ik nog thuisgebracht ook, helemaal geweldig. Je leest het in de reisgidsen en het klopt ook: de Aussies zijn erg aardig en laid back. Het is hier echt "no worries" mate!
Morgen ga ik, net als vandaag achter de laptop zitten om toch wat te doen voor het werk. Er zijn wel dingen ik via de website kan doen. Verder nemen collega's wat afspraken over en de rest moet wachten tot 3 mei.
Vanochtend heb ik een mail gestuurd naar Cathay pacific in Nederland en gevraagd of ze mijn vlucht op de 30e nog een keer wilden bevestigen want het is hier moeilijk om contact te krijgen omdat het zo druk is.
Een paar uur later kreeg ik netjes een mailt terug met daarin precies mijn vluchtschema. Ik vertrek 30 april om 7.40 's morgens, kom om 15.15 aan en moet dan in HongKong wachten tot 00.15 op 1 mei en land dan op 1 mei om 6.35 's morgens, precies 2 weken later dan gepland.
Afgelopen dinsdag zat ik enigszins aangeslagen in de toeristen shuttle bus die je gratis door de stad rijdt en toen kwam ik aan de praat met Jo-An. Een oudere dame, ze was op stap met een aantal vriendinnen en ze nodigden me uit om met hen te lunchen. Dat was erg leuk, ik had het gevoel of ik met mijn tantes uit was, zoiets.
Daarna nodigde ze me uit voor vanavond. Ze hebben elke donderdagavond een tafel in "the commune" een leuk restaurantje. Er speelt dan een band en ondertussen eten ze. Nou het was erg leuk, ik werd aan iedereen voorgesteld en heb leuke gesprekken gevoerd. De zangeres was erg goed: Nichaud Fitzgibbon heet ze. Ze zong veel Cole Porter songs,
Daarna werd ik nog thuisgebracht ook, helemaal geweldig. Je leest het in de reisgidsen en het klopt ook: de Aussies zijn erg aardig en laid back. Het is hier echt "no worries" mate!
Morgen ga ik, net als vandaag achter de laptop zitten om toch wat te doen voor het werk. Er zijn wel dingen ik via de website kan doen. Verder nemen collega's wat afspraken over en de rest moet wachten tot 3 mei.
Vanochtend heb ik een mail gestuurd naar Cathay pacific in Nederland en gevraagd of ze mijn vlucht op de 30e nog een keer wilden bevestigen want het is hier moeilijk om contact te krijgen omdat het zo druk is.
Een paar uur later kreeg ik netjes een mailt terug met daarin precies mijn vluchtschema. Ik vertrek 30 april om 7.40 's morgens, kom om 15.15 aan en moet dan in HongKong wachten tot 00.15 op 1 mei en land dan op 1 mei om 6.35 's morgens, precies 2 weken later dan gepland.
Laatste nieuws van de site van Cathay Pacific
Cathay Pacific Airways wishes to announce that most flights to Europe have resumed. Only customers holding confirmed bookings should go to the airport. Standby customers will NOT be accepted.
Customers with connections to and from Europe
Customers with connections on Cathay Pacific or other airline carriers will only be accepted for travel from their point of origin if they are holding confirmed bookings all the way to their final destination.
En ik heb die confirmed booking dus op 30 april......
Ik ga nog een lekker boterhammetje eten, Peter bakt zelf brood!
Customers with connections to and from Europe
Customers with connections on Cathay Pacific or other airline carriers will only be accepted for travel from their point of origin if they are holding confirmed bookings all the way to their final destination.
En ik heb die confirmed booking dus op 30 april......
Ik ga nog een lekker boterhammetje eten, Peter bakt zelf brood!
Nieuwe huisvesting
Sinds gisteren, de 21e woon ik bij Peter. Hij is paardentandarts: klik hierboven op Nieuwe huisvesting voor de link. Geen praktijk aan huis :->, hij gaat naar zijn patiënten toe.
Het is een mooie, rustige wijk 12 km van het centrum. Er is een goede bus- en tramverbinding hier naar toe. Voor $29,60 heb ik een 5-daagse kaart waarmee ik de hele dag binnen 1 zone kan reizen en dat is ver genoeg om van hier naar de stad te gaan.
Ik ben enorm opgelucht dat ik hier ben, want anders had ik naar een hostel gemoeten en dat zag ik niet zitten. Hier kom ik tenminste tot rust en kan ook wat dingen doen voor het werk.
Gisteravond ben ik met Leonie wezen eten in de stad. We hadden om 18 uur afgesproken "under the clocks" op Flinders Station.
Ik loop hier wat af, en na het eten zei Leonie: kom dan laat ik je nog even het Rooftop Café zien. Het woord zegt het al: een bar bovenop het dak. Het dak is 8 verdiepingen hoog en je moet met de trap!! Maar het was de moeite waard. Als je niet weet waar het is, vind je het bijna niet; een heel onopvallende ingang vanaf de straat en dan de trap op.
Daarna met de bus naar huis en dat is ook goed gegaan. Wel spannend om 's avonds op zo'n vreemde route op pad te zijn, maar het is goed gegaan ik ben heelhuids thuis gekomen. Er zijn heel wat mensen op pad 's avonds, veel jonge mensen natuurlijk, maar het voelt niet eng.
Het is een mooie, rustige wijk 12 km van het centrum. Er is een goede bus- en tramverbinding hier naar toe. Voor $29,60 heb ik een 5-daagse kaart waarmee ik de hele dag binnen 1 zone kan reizen en dat is ver genoeg om van hier naar de stad te gaan.
Ik ben enorm opgelucht dat ik hier ben, want anders had ik naar een hostel gemoeten en dat zag ik niet zitten. Hier kom ik tenminste tot rust en kan ook wat dingen doen voor het werk.
Gisteravond ben ik met Leonie wezen eten in de stad. We hadden om 18 uur afgesproken "under the clocks" op Flinders Station.
Ik loop hier wat af, en na het eten zei Leonie: kom dan laat ik je nog even het Rooftop Café zien. Het woord zegt het al: een bar bovenop het dak. Het dak is 8 verdiepingen hoog en je moet met de trap!! Maar het was de moeite waard. Als je niet weet waar het is, vind je het bijna niet; een heel onopvallende ingang vanaf de straat en dan de trap op.
Daarna met de bus naar huis en dat is ook goed gegaan. Wel spannend om 's avonds op zo'n vreemde route op pad te zijn, maar het is goed gegaan ik ben heelhuids thuis gekomen. Er zijn heel wat mensen op pad 's avonds, veel jonge mensen natuurlijk, maar het voelt niet eng.
woensdag 21 april 2010
dinsdag 20 april 2010
Vergeten
Vergeten toe te voegen aan de lijst met "blije" dingen: de E-READER !
Ik wist dat ik iets vergat en Romke hielp me eraan herinneren!!!
Ik wist dat ik iets vergat en Romke hielp me eraan herinneren!!!
Koninginnedag een feestdag!
Ik heb vanochtend de maatschappij gebeld en ze hebben een vlucht voor mij op 30 april om 7.40 a.m.
Morgen moet ik het hotel uit, dus ik ben vanochtend naar het Nederlandse consulaat hier in Melbourne gegaan. Ze doen niks voor gestrande reizigers, maar ze hadden wel een email gehad van Peter Borgdorff en hij biedt graits onderdak aan voor zolang het nodig is.
Ik heb hem gebeld en morgen ga ik er naar toe.
Ik ben vanmiddag en vanavond met een trip naar Philip Island geweest, pinguins kijken, hele kleine. Ze komen als het donker wordt terug uit zee en lopen dan de "duinen" in naar hun holletjes. Hoewel het heel toeristsich is is het toch heel leuk om te zien. Je ziet ze in hele ploegen uit zee komen, dan steken ze zo snel mogelijk het strand over en gaan dan op hun gemak aan de kuier naar hun holletjes. De mensen mogen niet op het strand en in de duinen, maar via boardwalks op ong 50 cm hoogte en tribunes kun je het gadeslaan. Ze komen vlak langs je heen lopen. Als je dan terugloopt hoor je in de duinen overal om je heen hun leuke geluidjes. Op het einde waren de meeste mensen al weer weg, zodat we nog maar met een paar mensen over waren.
Morgen moet ik het hotel uit, dus ik ben vanochtend naar het Nederlandse consulaat hier in Melbourne gegaan. Ze doen niks voor gestrande reizigers, maar ze hadden wel een email gehad van Peter Borgdorff en hij biedt graits onderdak aan voor zolang het nodig is.
Ik heb hem gebeld en morgen ga ik er naar toe.
Ik ben vanmiddag en vanavond met een trip naar Philip Island geweest, pinguins kijken, hele kleine. Ze komen als het donker wordt terug uit zee en lopen dan de "duinen" in naar hun holletjes. Hoewel het heel toeristsich is is het toch heel leuk om te zien. Je ziet ze in hele ploegen uit zee komen, dan steken ze zo snel mogelijk het strand over en gaan dan op hun gemak aan de kuier naar hun holletjes. De mensen mogen niet op het strand en in de duinen, maar via boardwalks op ong 50 cm hoogte en tribunes kun je het gadeslaan. Ze komen vlak langs je heen lopen. Als je dan terugloopt hoor je in de duinen overal om je heen hun leuke geluidjes. Op het einde waren de meeste mensen al weer weg, zodat we nog maar met een paar mensen over waren.
maandag 19 april 2010
Morgen is er weer een dag...
Hoorde in het hotel van duitse en franse gasten dat zij al een bevestiging voor de terugvlucht hebben op resp de 27 e en de 28e maar voor mij is er geen nieuws. Ik ga morgen bellen naar de luchtvaartmaarschappij. ook gehoord dat de mij. na de 21e niet meer betaalt voor het hotel dus dan moet ik een ander onderkomen gaan zoeken.
Ik ga eerst maar weer eens lekker slapen en dan zien we morgen wel weer verder.
Dit is een foto van Melbourne's wallet: middenin het winkelhart ligt deze portemonnee om ons te stimuleren vooral ons geld uit te geven.
Ik ga eerst maar weer eens lekker slapen en dan zien we morgen wel weer verder.
Dit is een foto van Melbourne's wallet: middenin het winkelhart ligt deze portemonnee om ons te stimuleren vooral ons geld uit te geven.
Waar ik blij mee ben:
- dat Henk me een netbook heeft meegegeven zodat ik steeds kan internetten: mijn verbinding met thuis, vrienden en collega's
- dat ik een mobiele telefoon heb zodat ik kan sms-en en zo nodig kan bellen
- met skype: gratis bellen via internet
- dat het hier mooi weer is
- dat Melbourne een leuke stad is met vriendelijke mensen
- met draadloos internet
- met de bieb hier: kan je gratis internetten
- er zijn hier overal toiletten: in elk dorp, station, park en noem maar op, er is altijd een wc in de buurt. En ze zijn gratis en schoon. Ook in de bieb!
- met het mooie hotel
- met alle mensen die sms-en, mailen of skypen! Love you :>)
- dat ik niet op zwart zaad zit en nog geld kan uitgeven om het verblijf hier aangenaam te houden!!!
- dat ik dadelijk weer lekker kan gaan eten in het hotel.
Ik zit nu buiten (18 uur). In het centrum van de stad is Federation Square, een groot plein en daar is gratis draadloos internet.Het begint nu een beetje donker te worden en er zijn veel mensen. Het is echt een ontmoetingsplek. Om mij heen zitten veel, vooral jonge mensen met hun laptop, vooral op facebook.
- dat ik een mobiele telefoon heb zodat ik kan sms-en en zo nodig kan bellen
- met skype: gratis bellen via internet
- dat het hier mooi weer is
- dat Melbourne een leuke stad is met vriendelijke mensen
- met draadloos internet
- met de bieb hier: kan je gratis internetten
- er zijn hier overal toiletten: in elk dorp, station, park en noem maar op, er is altijd een wc in de buurt. En ze zijn gratis en schoon. Ook in de bieb!
- met het mooie hotel
- met alle mensen die sms-en, mailen of skypen! Love you :>)
- dat ik niet op zwart zaad zit en nog geld kan uitgeven om het verblijf hier aangenaam te houden!!!
- dat ik dadelijk weer lekker kan gaan eten in het hotel.
Ik zit nu buiten (18 uur). In het centrum van de stad is Federation Square, een groot plein en daar is gratis draadloos internet.Het begint nu een beetje donker te worden en er zijn veel mensen. Het is echt een ontmoetingsplek. Om mij heen zitten veel, vooral jonge mensen met hun laptop, vooral op facebook.
Leuke wandeling gedaan
Het is hier nu maandagmiddag 12.55. Vanochtend heb ik een stadswandeling gedaan onder leiding van een vrijwilligster, de zgn Greeter Service van the Melbourne Visitors Centre. Op deze manier kom je op plaatsen waar je anders nooit zou komen en je hoort dingen die je anders nooit zou weten. We waren met drie personen; nog een Iraanse jonge vrouw die in Australi"e woont en haar moeder die bij haar op bezoek is ( komt bekend voor isn't it?) Het was erg leuk.
Vanmorgen op het nieuws gezien dat er pas vanaf dinsdag weer gevlogen gaat worden vanuit Australi"e naar Europa. Ik ben benieuwd wanneer ik aan de beurt ben.
Het personeel in het hotel begint me al te kennen en ze zijn erg vriendelijk. Gisteravond waren er erg weinig mensen in het restaurant (zaterdag was het druk met mensen van buitenaf, er was een buffet) en ik heb Belgische mensen gesproken die hier vast zitten, ze spreken alleen Frans dus dat heb ik ook nog kunnen oefenen. Verder een Australische mevrouw, ze willen op vakantie naar Parijs.
Ik slaap heel goed in mijn fantstische bed op mijn geweldige hotelkamer. Ik zorg dat ik elke dag wat te doen heb, dus het komt helemaal goed. Ik ben benieuwd of er vandaag nieuws is als ik terugkom in het hotel.
Vanmorgen op het nieuws gezien dat er pas vanaf dinsdag weer gevlogen gaat worden vanuit Australi"e naar Europa. Ik ben benieuwd wanneer ik aan de beurt ben.
Het personeel in het hotel begint me al te kennen en ze zijn erg vriendelijk. Gisteravond waren er erg weinig mensen in het restaurant (zaterdag was het druk met mensen van buitenaf, er was een buffet) en ik heb Belgische mensen gesproken die hier vast zitten, ze spreken alleen Frans dus dat heb ik ook nog kunnen oefenen. Verder een Australische mevrouw, ze willen op vakantie naar Parijs.
Ik slaap heel goed in mijn fantstische bed op mijn geweldige hotelkamer. Ik zorg dat ik elke dag wat te doen heb, dus het komt helemaal goed. Ik ben benieuwd of er vandaag nieuws is als ik terugkom in het hotel.
zondag 18 april 2010
zondag in Melbourne
ik heb me goed vermaakt vandaag. Van 8 tot 9 gezwommen. Van 10.30 tot 11 met Leonie ontbijt in het hotel. Daarna mee naar Leonie's huis om spullen op te halen die ik bij haar had achtergelaten. O.a. een paar sandalen uit de container gevist die nu weer heel goed van pas komen. Terug in de stad op de valreep nog naar de Ron Mueck tentoonstelling geweest, was vandaag de laatste dag.
Vanmorgen bericht gehad dat ik in ieder geval tot woensdag moet blijven. Morgenochtend ga ik een stadswandeling maken onder leiding van een vrijwilliger, de zgn. Greeter service, en is gratis.
Voor dinsdag denk ik aan een tocht naar Philip Island.
Vanmorgen bericht gehad dat ik in ieder geval tot woensdag moet blijven. Morgenochtend ga ik een stadswandeling maken onder leiding van een vrijwilliger, de zgn. Greeter service, en is gratis.
Voor dinsdag denk ik aan een tocht naar Philip Island.
zaterdag 17 april 2010
Wennen aan het idee
Gisteren was ik niet al te actief, ik denk dat ik onbewust aan het wennen was aan het idee dat ik hier voorlopig nog wel zit. Toen ik tegen twaalven zo ver was om de deur uit te gaan, ging ik eerst langs het zwembad om te kijken hoe het er uitzag. Het bleek dat er ook een fitnesszaal is met loopband, crosstrainer, fietsen e.d. Ter plekke heb ik toen een outfitje aangeschaft: broek en shirt en ben eerst lekker gaan sporten. Dat was echt fijn!
Daarna weer de stad in gewandeld, zaterdagmiddag, mooi weer, dus veel mensen en een gezellige sfeer. Ik ben in de State Library van Victoria geweest, er zitten daar heel veel mensen te studeren, achter pc's en met eigen laptops. Er waren heel veel comfortabele stoelen om te werken: een soort clubfauteuiltjes. Als ik er nog een keer kom maak ik een foto.
Zodadelijk ga ik zwemmen, dan komt Leonie ontbijten en dan ga ik met haar mee wat spullen ophalen die ik bij haar had achtergelaten omdat ik ze niet meer nodig had....
O.a. een paar sandalen uit de container vissen.
Tot mails!
dit is de hond van de mensen waar Leonie woont: hij/zij heet Shadow.
Daarna weer de stad in gewandeld, zaterdagmiddag, mooi weer, dus veel mensen en een gezellige sfeer. Ik ben in de State Library van Victoria geweest, er zitten daar heel veel mensen te studeren, achter pc's en met eigen laptops. Er waren heel veel comfortabele stoelen om te werken: een soort clubfauteuiltjes. Als ik er nog een keer kom maak ik een foto.
Zodadelijk ga ik zwemmen, dan komt Leonie ontbijten en dan ga ik met haar mee wat spullen ophalen die ik bij haar had achtergelaten omdat ik ze niet meer nodig had....
O.a. een paar sandalen uit de container vissen.
Tot mails!
dit is de hond van de mensen waar Leonie woont: hij/zij heet Shadow.
Nog niet de laatste dag...
Henk had donderdagavond verteld over de vulkaanuitbarsting, ik had er nog niet over gehoord maar Leonie had er op tv iets over gezien. Er was sprake van Scandinavië. Toen ik gisteren op het vliegveld kwam was ik dus niet superverbaasd, maar ik had het niet verwacht.
De vliegmaatschappij Cathay Pacifc heeft ons naar het Crown Promenade Hotel laten brengen. Midden in stad en ik heb prachtig uitzicht vanaf mijn kamer op de 20e verdieping. Het wordt vandag 27 graden!
Dus ik vermaak me wel, maar begin me wel eenzaam te voelen tussen alle mensen....
Ik wilde niet meer bij Leonie logeren want ze heeft haar eigen dingen te doen, er wonen nog 2 mensen en het is ver weg van de stad.
De vliegmaatschappij Cathay Pacifc heeft ons naar het Crown Promenade Hotel laten brengen. Midden in stad en ik heb prachtig uitzicht vanaf mijn kamer op de 20e verdieping. Het wordt vandag 27 graden!
Dus ik vermaak me wel, maar begin me wel eenzaam te voelen tussen alle mensen....
Ik wilde niet meer bij Leonie logeren want ze heeft haar eigen dingen te doen, er wonen nog 2 mensen en het is ver weg van de stad.
donderdag 15 april 2010
Donderdag 15 april: laatste dag in Melbourne
Vanmorgen met Leonie naar de uni gelopen: duurt ong 25 minuten. Daar heeft ze me op de bus gezet met een cappuccino "to go" en vanaf station Huntingdale ben ik helemaal zelf naar de stad gereisd, ja, ja...
Ik heb nog een ritje gedaan met de gratis city circle tram, ben in de hoge Eureka tower geweest vanwaar je een prachtig uitzicht op de stad hebt. Voor de Natioanl Gallery of Victoria had ik geen tijd meer. Leonie ging nl. voor mij het afscheidsmaal koken en moest ik op tijd thuis zijn! Met enige weemoed heb ik afscheid van de stad genomen. Maar ik heb ook ontzettend zin om weer naar huis te gaan. We hebben regelmatig met Henk geskyped en vanmiddag zat hij lekker in de zon bij ons achter het huis, daar heb ik ook wel zin in! Ik verheug me bv op het boodschappen doen bij AH, wat vreemd hè!
Vanavond heb ik zelfs mijn werkmail geopend en alvast bekeken, wat weg kon alvast opgeruimd, sommige gelezen en waar ik geen zin in had, nog niet geopend. Dat komt maandag wel!
Ik verheug mer erop iedereen weer te zien en te spreken. Dit is wel een super-vakantie geweest: ik heb echt alles van thuis/werk zo goed los kunnen laten.
Met Leonie was het heel fijn en leuk: ik ga haar missen, maar ik weet ook dat het hier goed gaat en dat ze leuke exchange-vrienden heeft gemaakt.
Zoals het er nu naar uit ziet gaat ze in november met haar master beginnen.
Iedereen die dit leest: tot gauw!! Groetjes, Maria
.jpg)
Ik heb nog een ritje gedaan met de gratis city circle tram, ben in de hoge Eureka tower geweest vanwaar je een prachtig uitzicht op de stad hebt. Voor de Natioanl Gallery of Victoria had ik geen tijd meer. Leonie ging nl. voor mij het afscheidsmaal koken en moest ik op tijd thuis zijn! Met enige weemoed heb ik afscheid van de stad genomen. Maar ik heb ook ontzettend zin om weer naar huis te gaan. We hebben regelmatig met Henk geskyped en vanmiddag zat hij lekker in de zon bij ons achter het huis, daar heb ik ook wel zin in! Ik verheug me bv op het boodschappen doen bij AH, wat vreemd hè!
Vanavond heb ik zelfs mijn werkmail geopend en alvast bekeken, wat weg kon alvast opgeruimd, sommige gelezen en waar ik geen zin in had, nog niet geopend. Dat komt maandag wel!
Ik verheug mer erop iedereen weer te zien en te spreken. Dit is wel een super-vakantie geweest: ik heb echt alles van thuis/werk zo goed los kunnen laten.
Met Leonie was het heel fijn en leuk: ik ga haar missen, maar ik weet ook dat het hier goed gaat en dat ze leuke exchange-vrienden heeft gemaakt.
Zoals het er nu naar uit ziet gaat ze in november met haar master beginnen.
Iedereen die dit leest: tot gauw!! Groetjes, Maria
.jpg)
Sydney 12 - 14 april
Leonie woont nu in de suburb Glen Waverley, dat is 19 km van het centrum van Melbourne vandaan. maar wel dicht bij de Monash universiteit, Clayton campus. Voor mijn trip naar Sydney betekende dat dus: 0m 10 uur weggebracht naar het nabijgelegen station, de trein naar Southern Cross ( ong 45 min) en dan de bus naar het vliegveld ong 30 min.
Dit was het meest uitdagende van mijn reis naar Australië: helemaal alleen op pad. Het reizen op zich is geen punt, maar in je eentje 2 dagen door een stad rondlopen, dat is vreemd hoor!! Ik voelde me niet altijd even happy, maar het was ook wel even fijn om even op mezelf te zijn. Ik had een kamer in een hostel geboekt, maar hostels zijn toch echt voor jongeren en niet voor zo'n moeke als ik :>)....
De eerste dag om 9.45 op pad met weer het National Geographic boek. Het hostel lag wel op een goede plaats in de stad ( per ongeluk goed uitgekozen) en via de the Royal Botanical Garden liep ik naar het Sydney Opera House. Van tevoren kon ik hem vanaf een heuvel al zien. En als je er dan voor staat denk je: ja, dat is hem dan... Ik kende het gebouw vooral door de beelden van de Olympische Spelen.
Maar Sydney ligt echt wel bijzonder, met allemaal inhammen aan het water. later han ik vanaf the Observatory Hill ook nog een heel mooi uitzicht.
Het weer was ook prachtig zoals je ziet aan de blauwe lucht.
In de botanicsl gardens heb ik kaketoes gezien (die witte met een gele kuif), grote vleermuizen in een boom zien hangen, andere aparte vogels en heeele mooie waterlelies.
toen ik 's avonds terug was in het hostel ben ik nog richting Kings Cross gelopen, daar zat ik ook vlak bij. Dit is een levendige buurt, met wat "rosse" activiteiten, maar wel gezellig. De Coles supermarkt is 24 uur per dag open.
Dinsdagmorgen uitgecheckt, ik kon mijn koffer in de lobby laten staan. Nu in het oudere gedeelte van de stad gelopen, nou ja wat is oud, de bebouwde geschiedenis begint hier pas vanaf pakweg 1850...
Mede door het prachtige weer was het heel sfeervol, mooi (herfst) licht. Ik heb bewust niet meer zoveel gelopen, kwam ook door de spierpijn hoor, maar heb veel op bankjes zitten genieten en naar de mensen gekeken. Om 11 uur een cappucino gedronken met scones met jam en room, hmmmmmmmm....
Om 2 uur werd ik bij het hostel opgepikt door de airport shuttle, een handige service.
Leonie stond op Flinders station in Melbourne op me te wachten om 19 uur en toen zijn we nog naar de southbank gegaan. Het was prachtig: alle hoge gebouwen zijn 's avonds verlicht, heel sprookjesachtig.
Eerst ergens gegeten en toen aan de oever van de Yarra een wijntje gedronken, de terrasverwarming was aan, lekker. We zaten trouwens bij een Duitse Bratwursten-bar!!
Je hoort trouwens regelmatig Duits hier, en ook Frans. Ik heb zo af en toe ook wel Nederlands gehoord, maar toch niet zoveel.
Dit was het meest uitdagende van mijn reis naar Australië: helemaal alleen op pad. Het reizen op zich is geen punt, maar in je eentje 2 dagen door een stad rondlopen, dat is vreemd hoor!! Ik voelde me niet altijd even happy, maar het was ook wel even fijn om even op mezelf te zijn. Ik had een kamer in een hostel geboekt, maar hostels zijn toch echt voor jongeren en niet voor zo'n moeke als ik :>)....
De eerste dag om 9.45 op pad met weer het National Geographic boek. Het hostel lag wel op een goede plaats in de stad ( per ongeluk goed uitgekozen) en via de the Royal Botanical Garden liep ik naar het Sydney Opera House. Van tevoren kon ik hem vanaf een heuvel al zien. En als je er dan voor staat denk je: ja, dat is hem dan... Ik kende het gebouw vooral door de beelden van de Olympische Spelen.
Maar Sydney ligt echt wel bijzonder, met allemaal inhammen aan het water. later han ik vanaf the Observatory Hill ook nog een heel mooi uitzicht.
Het weer was ook prachtig zoals je ziet aan de blauwe lucht.
In de botanicsl gardens heb ik kaketoes gezien (die witte met een gele kuif), grote vleermuizen in een boom zien hangen, andere aparte vogels en heeele mooie waterlelies.
toen ik 's avonds terug was in het hostel ben ik nog richting Kings Cross gelopen, daar zat ik ook vlak bij. Dit is een levendige buurt, met wat "rosse" activiteiten, maar wel gezellig. De Coles supermarkt is 24 uur per dag open.
Dinsdagmorgen uitgecheckt, ik kon mijn koffer in de lobby laten staan. Nu in het oudere gedeelte van de stad gelopen, nou ja wat is oud, de bebouwde geschiedenis begint hier pas vanaf pakweg 1850...
Mede door het prachtige weer was het heel sfeervol, mooi (herfst) licht. Ik heb bewust niet meer zoveel gelopen, kwam ook door de spierpijn hoor, maar heb veel op bankjes zitten genieten en naar de mensen gekeken. Om 11 uur een cappucino gedronken met scones met jam en room, hmmmmmmmm....
Om 2 uur werd ik bij het hostel opgepikt door de airport shuttle, een handige service.
Leonie stond op Flinders station in Melbourne op me te wachten om 19 uur en toen zijn we nog naar de southbank gegaan. Het was prachtig: alle hoge gebouwen zijn 's avonds verlicht, heel sprookjesachtig.
Eerst ergens gegeten en toen aan de oever van de Yarra een wijntje gedronken, de terrasverwarming was aan, lekker. We zaten trouwens bij een Duitse Bratwursten-bar!!
Je hoort trouwens regelmatig Duits hier, en ook Frans. Ik heb zo af en toe ook wel Nederlands gehoord, maar toch niet zoveel.
zaterdag 10 april 2010
Melbourne Cricket Ground (MCG)
Zaterdagochtend: Leonie ging al vroeg de deur uit, hockeyen en David was ook weg dus ik had lekker het huis alleen. Van de week heb ik 2 keer op www.nu.nl gekeken voor het Nederlandse nieuws, maar dat was helemaal niet interessant. Vanochtend even een stukje De wereld draait door gekeken met Carice van Houten en Waldemar Torenstra over de film De gelukkige huisvrouw en naar Skyradio geluisterd. Om 11 uur ben ik hier in de buurt gaan shoppen, ik moest een adapter halen voor de stroom, want 1 is toch te weinig. Net zoals in Aruba zijn de stopcontacten anders en ook de stroom moet geconverteerd worden voor onze apparatuur. Ik stond op straat met een mannetje te praten aan wie ik van de week de weg gevraagd had. Er kwam een oudere mevrouw langs en die zei: u bent Nederlands, ik hoor het aan het accent. We stonden nog even te praten en toen hebben we samen een cappu gedronken. Ze kwam oorspronkelijk uit Berg en Dal.
Ook mijn horloge heeft het begeven, ik heb er even naar laten kijken, het lag niet aan de batterij, hij moest schoongemaakt maar dat is net zo duur als een nieuw horloge. Later vanmiddag heb ik voor $10 een nieuwe gekocht, want ik mis het wel als ik er geen om heb. Leonie heeft gescoord met hockey, dus die was ook weer blij.Vanavond heeft een Australische studiegenoot van Leonie ons meegenomen naar naar een Australische footbal wedstrijd, footy zeggen ze hier. Carlton tegen Essendon, was erg leuk om mee te maken, vooral het publiek, maar ook het spel is leuk om te zien. Groot stadion, er kunnen 110.00 mensen in vanavond waren er 71.000. Geweldige sfeer, prima temperatuur, je kon gewoon in je sweater zitten en goed bereikbaar met de metro. Helemaal top!
Van maandag t/m woensdag ga ik naar Sydney, vliegen en ik heb een 1-persoons kamer in een hostel geboekt. Ik had graag naar Ayers Rock gwild, maar er waren geen betaalbare vluchten meer naar toe. Inclusief excursie en hotel zou dat op $800 uitkomen voor 3 dagen en dat is toch wel te gortig.....
Nu ben ik voor de vlucht $158 kwijt en voor het hostel $90, da's een ander verhaal. Ik heb nog zitten twijfelen, wel doen, niet doen, maar ik ben maar 1 keer hier en zal er wel nooit meer komen, dus.
Het is zo leuk om hier te zijn, het gekke is dat je nauwelijks aan thuis denkt, dat komt door het tijdsverschil en de afstand ook denk ik. Ook de uitdaging van het alleen op pad zijn is heel bijzonder en het is heel fijn natuurlijk dat ik bij Leonie logeer. Ze is nu, na de wedstrijd nog naar vrienden.
Morgen gaan we haar verhuizen, ze gaat dichter bij de uni wonen, in de wijk Glen Waverley.
Well, that's for today, see you!
vrijdag 9 april 2010
Laatste nieuws
.jpg)
Ik ben 2 dagen op pad geweest met een tour langs the great ocean road en naar national park the grampians. Veel gezien, erg mooi, maar ik ga toch liever zelf op pad. Vannacht in een hostel geslapen, met zijn zessen op 1 kamer, in drie stapelbedden, 23 dollar en heel goed geslapen! Maar goed dat ik in Tasmanië al wat ervaring had opgedaan.
Woensdag ben ik de hele dag in Melbourne op pad geweest; ik ging om 10 uur de deur uit en was om 18.45, met de boodschappen voor het eten, weer thuis. Met een boek van the national geographic in de hand weer door de stad gewandeld, fantastisch!
Het is nu vrijdagavond, vanavond chillen. Morgen ga ik weer de stad in en morgenavond gaan we naar een Australian football wedstrijd, footy, zeggen ze hier. Leonie heeft morgenochtend om 8.30 een hockeywedstrijd.
Je hoort wel weer van me!
.jpg)
dinsdag 6 april 2010
Tweede paasdag 5 april
Om 9 uur vertrokken uit sheffield, nu ging het veel sneller omdat het licht was en in het donker mag je maar ongeveer 60 km rijden met het oog op overstekend wild.
In het nationalpark Cradle Mountain, dat op de de lijst van werelderfgoed staat gingen we wandelen. We deden een wandeling van 3 uur, die langs het Crater Lake ging, toen omhoog naar 1200 meeter, naar Marion's Look out, waar je een mooi uitzicht op de Cradle Mountain hebt. De Cradle is 1545 meter, daar had Leonie graag naar toe gewild. Maar die tocht duurt 6 tot 8 uur, dat zag ik echt niet zitten, ook omdat je daarna weer de auto in moet naar het volgende hotel. Maar het was prachtig!.jpg)
De Cradle Mountain heet zo, omdat het een "lange" berg is, met 2 pieken met daartussen een inham in de vorm van een kribbe (cradle).
Flink klimmen, maar het was de moeite waard! Terug ging de tocht langs de Wombat Pool, geen wombat gezien, wel aan het begin van de wandeling trouwens, maar het meertje was zó mooi! Heel helder, met ook nog een stukje rode ondergrond, fantastisch!
.jpg)
Om drie uur weer gaan rijden, eerst weer naar Sheffield, daar cappu gedornken met pie(echt Engels, we vonden het heel machtig) en toen naar Launceston gereden.Onderweg bij een Raspberry farm nog frambozen gekocht, heerlijk!
.jpg)
In Launceston heb ik voor het eerst in een backpackers hotel geslapen. We hadden wel een kamer voor onszelf, met een tweepersoons en een eenpersoons bed. Dat hebben we vaker gehad, maar wij kruipen altijd samen in het tweepersoons.
Op het moment dat we naar buiten gingen om bij McDonalds van het wireless internet gebruik te maken, trof Leonie een bekende, een meisje van haar studie. Ze komt uit nederland en heeft in Arnhem gewoond.Ze heet Renate en we hebben aangeboden dat ze bij ons op de kamer kon slapen en dat heeft ze gedaan. Was heel gezellig en zo heb ik ook nog het echte backpacken aan den lijve ondervonden. Zo'n hotel heeft allerlei faciliteiten: er waren 2 keukens waar de gasten zelf hun eten kunnen koken en ook kunnen wassen.
.jpg)
Het hotel heette Arts House, er hing wat kunst aan de muur. Het staat in een buitenwijk van launceston. Het straatje waar ik de auto parkeerde heet Balaclava street, grappig want de wijk in Melbourne waar Leonie woont, heet ook Balaclava. Er stonden daar zulke leuke huisjes!
.jpg)
In het nationalpark Cradle Mountain, dat op de de lijst van werelderfgoed staat gingen we wandelen. We deden een wandeling van 3 uur, die langs het Crater Lake ging, toen omhoog naar 1200 meeter, naar Marion's Look out, waar je een mooi uitzicht op de Cradle Mountain hebt. De Cradle is 1545 meter, daar had Leonie graag naar toe gewild. Maar die tocht duurt 6 tot 8 uur, dat zag ik echt niet zitten, ook omdat je daarna weer de auto in moet naar het volgende hotel. Maar het was prachtig!
.jpg)
De Cradle Mountain heet zo, omdat het een "lange" berg is, met 2 pieken met daartussen een inham in de vorm van een kribbe (cradle).Flink klimmen, maar het was de moeite waard! Terug ging de tocht langs de Wombat Pool, geen wombat gezien, wel aan het begin van de wandeling trouwens, maar het meertje was zó mooi! Heel helder, met ook nog een stukje rode ondergrond, fantastisch!
.jpg)
Om drie uur weer gaan rijden, eerst weer naar Sheffield, daar cappu gedornken met pie(echt Engels, we vonden het heel machtig) en toen naar Launceston gereden.Onderweg bij een Raspberry farm nog frambozen gekocht, heerlijk!
.jpg)
In Launceston heb ik voor het eerst in een backpackers hotel geslapen. We hadden wel een kamer voor onszelf, met een tweepersoons en een eenpersoons bed. Dat hebben we vaker gehad, maar wij kruipen altijd samen in het tweepersoons.
Op het moment dat we naar buiten gingen om bij McDonalds van het wireless internet gebruik te maken, trof Leonie een bekende, een meisje van haar studie. Ze komt uit nederland en heeft in Arnhem gewoond.Ze heet Renate en we hebben aangeboden dat ze bij ons op de kamer kon slapen en dat heeft ze gedaan. Was heel gezellig en zo heb ik ook nog het echte backpacken aan den lijve ondervonden. Zo'n hotel heeft allerlei faciliteiten: er waren 2 keukens waar de gasten zelf hun eten kunnen koken en ook kunnen wassen.
.jpg)
Het hotel heette Arts House, er hing wat kunst aan de muur. Het staat in een buitenwijk van launceston. Het straatje waar ik de auto parkeerde heet Balaclava street, grappig want de wijk in Melbourne waar Leonie woont, heet ook Balaclava. Er stonden daar zulke leuke huisjes!
.jpg)
vrijdag,2, zaterdag 3 en zondag 4 april
Goede vrijdag 2 april
Gisteravond overnacht in St Helens. Ik ging om 21.15 naar bed en sliep zodra ik het kussen raakte. Om 3 uur nog een keer uit bed geweest en daarna weer geslapen tot 8.15 uur.
Leonie zat me behoorlijk achter de vodden en om 9.30 vertokken we weer. Op weg naar Bicheno, waar Leonie ging duiken. Onderweg uitgestapt bij Elephant’s pass, in het bos met mooi uitzicht vanuit een steile heuvel.
Om 11.30 cappuccino gedronken in bicheno en toen op naar de duikschool. De foto’s doen de rest!
Daarna naar Freycinet’s national park gereden. Daar eerst een kleine wandeling gemaakt naar de vuurtoren. Toen eerst een hotel gezocht, want vanwege de Pasen is het druk.
Nou op de eerste de beste lokatie lukte het al: we zitten op een camping in een soort houten chalet, en daar is weer een caravan aangeplakt. Er is slaapplaats voor 5 personen, dus vannacht slapen we voor het eerst apart! Er is een ruime woonkamer en Leonie zit lekker tv te kijken: een oude versie van
Round the World in 80 days.
Zodra we de camping hadden geboekt, zijn we weer terug naar het park gegaan en zijn naar the Sleepy Bay gewandeld. Prachtig!!! Zie de foto’s.
Daarna lekker gegeten in het centrum van het dorp Cole’s Bay (“town centre”) niet te hard rijden of je bent er door. De naam van het dorp is van Silas Cole, een Engelsman die op 22-jarige leeftijd veroordeeld werd tot verbanning hier naar toe omdat hij spek en appels had gestolen. In augustus 1842 vertrokken en in november gearriveerd. In 1852 zat zijn straf erop. Hij is getrouwd met een Engelse en ze kregen 10 kinderen. Hij was ambachtsman en is belangrijk geweest voor dit dorp. Er wonen nog steeds mensen die Cole heten.
Ons huisje heeft een veranda, je hoort de zee.
Zaterdag 3 april
Ik schrijf dit verhaal op tweede paasdag, 6.30 uur. Leonie ligt nog lekker te slapen.
Vrijdagavond om 11 uur naar bed maar ik heb heel slecht geslapen, mijn ingewanden waren heel onrustig. Ik moest elk uur bijna plassen, tussen 1 en 4 uur. Maar waarschijnlijk ook door alle indrukken die ik te verwerken had. Maar ik had ook een mooi boek: Haar naam was Sarah van Tatiana de Rosnay, speelt in de Tweede Wereldoorlog in parijs, gaat over de deportatie van de joden.
Weer op tijd vertrokken. Boodschappen gedaan, ontbijtje gekocht bij de bakker en opgegeten op het strand , getankt en weer verder. Op naar Hobart.
Het was 140 km. In Hobart door de stad gewandeld, naar het Information Centre geweest. Het was er heel druk, allemaal mensen die voor de Pasen aan het shoppen waren. Wij vonden het maar niks.
In het Inf Centr ideeën gekregen waar we naar toe wilden en toen weer de auto in.
We wilden naar een volgend national park. We waren er om een uur of 4. Eerst naar een wildlife sanctuary waar we emoe’s, TASMANIAN DEVILS, wallabees, kangaroes, wombats en in het water een plathypus (vogelbekdier) gezien hebben.
Toen eerst een hotel gezocht, eerst bij een soort caravanparkje geweest maar dat kostte 120 dollar, vonden we te duur. Ietsjes verder was het national Park hotel, wij daar naar toe.
Heel ouderwets, heel sober, maar hele vriendelijke mensen. Het was 5 uur, dus wij eerst naar het Mount Field National Park, een rainforest, met hele hoge bomen (tail trees walk), een schitterende waterval en hele grote varens, en prachtige kleuren groen.
Om 18.30 “moesten” we in het hotel zijn voor diner. Goed gegeten, we mochten van de eigenaar op zijn computer even onze email checken. Het was echt een schat van een man.
Zondag 4 april.
De klok was verzet naar wintertijd, dus een uur terug. We werden pas om 8.15 wakker, maar dankzij de wintertijd gingen we toch al om 9 uur op pad. Op naar Lake St Clair, het diepste meer van Tasmanië (176 meter diep) en onderdeel van het Cradle Mountain Park.
Het ladschap was wat “lieflijker”, meer heuvelachtig en omdat er overal hoge, smalle populieren staan die aan cypressen doen denken, leek het een beetje op toscane!
Hele mooie route, langs prachtige rivieren en meren.
Bij Lake St Clair gewandeld van 11 tot 14 uur, een stukje aboriginal route ( met de oorspronkelijke begroeiingA), een stukje plathypus bay, langs het meer waar de vogelbekdieren zitten, maar ze waren er nu niet en toen naar Kenny’s Lodge waar we lekkere cappu dronken met een sandwich.
Toen weer verder, via Queenstown, Tulla naar St Cradle. We kwamen er om 19 uur maar allebei de hotels waren vol. Toen moesten we 50 km naar Sheffield, in het donker, veel bochten, Leonie heeft gereden gelukkig. Om 20.15 in Sheffield, mooi motel gevonden.
Eten gehaald bij de supermarkt en weer op tijd naar bed!
Gisteravond overnacht in St Helens. Ik ging om 21.15 naar bed en sliep zodra ik het kussen raakte. Om 3 uur nog een keer uit bed geweest en daarna weer geslapen tot 8.15 uur.
Leonie zat me behoorlijk achter de vodden en om 9.30 vertokken we weer. Op weg naar Bicheno, waar Leonie ging duiken. Onderweg uitgestapt bij Elephant’s pass, in het bos met mooi uitzicht vanuit een steile heuvel.
Om 11.30 cappuccino gedronken in bicheno en toen op naar de duikschool. De foto’s doen de rest!
Daarna naar Freycinet’s national park gereden. Daar eerst een kleine wandeling gemaakt naar de vuurtoren. Toen eerst een hotel gezocht, want vanwege de Pasen is het druk.
Nou op de eerste de beste lokatie lukte het al: we zitten op een camping in een soort houten chalet, en daar is weer een caravan aangeplakt. Er is slaapplaats voor 5 personen, dus vannacht slapen we voor het eerst apart! Er is een ruime woonkamer en Leonie zit lekker tv te kijken: een oude versie van
Round the World in 80 days.
Zodra we de camping hadden geboekt, zijn we weer terug naar het park gegaan en zijn naar the Sleepy Bay gewandeld. Prachtig!!! Zie de foto’s.
Daarna lekker gegeten in het centrum van het dorp Cole’s Bay (“town centre”) niet te hard rijden of je bent er door. De naam van het dorp is van Silas Cole, een Engelsman die op 22-jarige leeftijd veroordeeld werd tot verbanning hier naar toe omdat hij spek en appels had gestolen. In augustus 1842 vertrokken en in november gearriveerd. In 1852 zat zijn straf erop. Hij is getrouwd met een Engelse en ze kregen 10 kinderen. Hij was ambachtsman en is belangrijk geweest voor dit dorp. Er wonen nog steeds mensen die Cole heten.
Ons huisje heeft een veranda, je hoort de zee.
Zaterdag 3 april
Ik schrijf dit verhaal op tweede paasdag, 6.30 uur. Leonie ligt nog lekker te slapen.
Vrijdagavond om 11 uur naar bed maar ik heb heel slecht geslapen, mijn ingewanden waren heel onrustig. Ik moest elk uur bijna plassen, tussen 1 en 4 uur. Maar waarschijnlijk ook door alle indrukken die ik te verwerken had. Maar ik had ook een mooi boek: Haar naam was Sarah van Tatiana de Rosnay, speelt in de Tweede Wereldoorlog in parijs, gaat over de deportatie van de joden.
Weer op tijd vertrokken. Boodschappen gedaan, ontbijtje gekocht bij de bakker en opgegeten op het strand , getankt en weer verder. Op naar Hobart.
Het was 140 km. In Hobart door de stad gewandeld, naar het Information Centre geweest. Het was er heel druk, allemaal mensen die voor de Pasen aan het shoppen waren. Wij vonden het maar niks.
In het Inf Centr ideeën gekregen waar we naar toe wilden en toen weer de auto in.
We wilden naar een volgend national park. We waren er om een uur of 4. Eerst naar een wildlife sanctuary waar we emoe’s, TASMANIAN DEVILS, wallabees, kangaroes, wombats en in het water een plathypus (vogelbekdier) gezien hebben.
Toen eerst een hotel gezocht, eerst bij een soort caravanparkje geweest maar dat kostte 120 dollar, vonden we te duur. Ietsjes verder was het national Park hotel, wij daar naar toe.
Heel ouderwets, heel sober, maar hele vriendelijke mensen. Het was 5 uur, dus wij eerst naar het Mount Field National Park, een rainforest, met hele hoge bomen (tail trees walk), een schitterende waterval en hele grote varens, en prachtige kleuren groen.
Om 18.30 “moesten” we in het hotel zijn voor diner. Goed gegeten, we mochten van de eigenaar op zijn computer even onze email checken. Het was echt een schat van een man.
Zondag 4 april.
De klok was verzet naar wintertijd, dus een uur terug. We werden pas om 8.15 wakker, maar dankzij de wintertijd gingen we toch al om 9 uur op pad. Op naar Lake St Clair, het diepste meer van Tasmanië (176 meter diep) en onderdeel van het Cradle Mountain Park.
Het ladschap was wat “lieflijker”, meer heuvelachtig en omdat er overal hoge, smalle populieren staan die aan cypressen doen denken, leek het een beetje op toscane!
Hele mooie route, langs prachtige rivieren en meren.
Bij Lake St Clair gewandeld van 11 tot 14 uur, een stukje aboriginal route ( met de oorspronkelijke begroeiingA), een stukje plathypus bay, langs het meer waar de vogelbekdieren zitten, maar ze waren er nu niet en toen naar Kenny’s Lodge waar we lekkere cappu dronken met een sandwich.
Toen weer verder, via Queenstown, Tulla naar St Cradle. We kwamen er om 19 uur maar allebei de hotels waren vol. Toen moesten we 50 km naar Sheffield, in het donker, veel bochten, Leonie heeft gereden gelukkig. Om 20.15 in Sheffield, mooi motel gevonden.
Eten gehaald bij de supermarkt en weer op tijd naar bed!
Verslag van donderdag 1 april
Dit is een foto van het ontbijt< we kregen het 's avonds mee naar onze kamer in het motel. In de meeste hotels zit een klein keukentje bij de kamer met koelkast, toaster en waterkoker.
Witte donderdag 1 april.
Het is hier echt Easter Break, veel mensen zijn vrij t/m maandag of dinsdag.
Om 9.30 vertrokken uit the Duke of Ellington.
Eerst naar de Catarack Gorge, een mooie kloof in Launceston. Gewandeld en om 12 uur vertrokken richting national Park St William. Het is niet ver, maar er zij geen snelwegen, dus het schiet niet op. Wel heel mooi. Het laatste stuk was een gravelweg, dus dat ging nog langzamer.
We hebben kangaroes gezien!!! Levende, maar ook op en langs de weg dode, aangereden dieren. Ik schrik er nog steeds van.
Om 19.30 kwamen we weer in de bewoonde wereld en meteen, voor St Helens zagen we een motel. Ze hadden nog een kamer en we konden er ook eten. Ze bleven nog wat langer open voor ons, want ze sloten om 20 uur.
En om 21.15 ging ik plat!
Heel veel foto’s gemaakt.
maandag 5 april 2010
Verslag van woensdag 31 maart, de rest volgt
Het is nu 5 april 19 uur en hier verslag van 31 maart:
Verslag van woensdag 31 maart
For the record: het is nu de nacht van woensdag op donderdag 1 april, 2 uur en ik ben klaarwakker. We zijn om 22.30 gaan slapen want we waren moe, maar ik werd wakker om 23.30 en toen weer om 1.30. Leonie ligt lekker te slapen.
Dit geschreven hebbende, ben ik toch weer naar bed gegaan. Om 3 uur nog wakker, daarna in slaap gevallen tot 7.15 uur gelukkig. Het is nu 7.45 uur.
Woensdag:
Om 9 uur de deur uitgegaan (alleen!!!!) en de trein naar het centrum van de stad genomen. Ik had een National geographic boek bij me waar een wandeling in stond. Uitgestapt op station Flinders street aan het Federation Square. Eerst naar het Melbourne visitors centre gegaan en voor volgende week, 8 en 9 april een trip geboekt naar de Great ocean road en het Grampians national park.
Toen begonnen met de wandeling. Via Flinders en Swanston street kwam ik in Collins street, de winkelstraat van Melbourne. In de straat waren hele leuke passages in 19e eeuwse stijl. Want modern en 19e eeuw wisselen elkaar hier af, erg leuk. Er zat een echte ouderwetse Engelse tearoom waar ik om 1015 heerlijke cappuccino met Scones met jam en cream op heb. Ik moest aan Leonie en Rian denken!
Daarna de wandeling vervolgd. Er zijn mooie lantaarns zoals je ze ook in Barcelona ziet. En ik herkende dingen zoals ik ze ook in Rome, Parijs en New York heb gezien. Zo grappig dat je aan de andere kant van de wereld zulke herkenbare dingen ziet, dat maakt het heel vertrouwd. De sfeer is erg prettig. Onderweg zie je voornamelijk oudere mensen in het rood gekleed die informatie geven aan de toeristen. Toen ik het visitors centre binnen ging, werd ik “opgevangen” door zo’n meneer die vroeg waarvoor ik kwam, me een volgnummer gaf en vervolgens wees bij welke balie ik moest zijn.
De wandeling vervolgd, een hele zachte handdoek gekocht in een mooie textielzaak en druiven bij een stalletje. Ik heb zo lopen genieten: er staan hele mooie oude panden, de dure modewinkels gezien, de temperatuur was ideaal. Op een gegeven moment kwam ik langs een heel mooi park en langs musea waaronder het museum voor the history of the modern image of zoiets. Om 11.27 de tein terug genomen want om 13 uur moesten we naar het vliegveld.
Dus: om 13 uur met de trein naar Flinders Street, overgestapt op trein naar Southern Cross station en daar de skybus naar vliegveld Tullamarine.
Op Southern hadden we bij de Starbucks een cappuccino en Leo een Frappuccino gedronken. Staan we klaar om naar de bus te gaan, zegt Leonie: mam waar is je rugzak??? Had ik hem bij de Starbucks laten liggen! Ik terug gerend en toen ik binnen kwam lag ie gewoon op de stoel waar ik hem had achter gelaten. En niemand zei iets, dezelfde mensen zaten er nog en ook het personeel niet, dus of ze het echt niet gezien hebben?
De vlucht naar Tassie duurde maar 45 minuten. Het is fijn dat Leonie een Austalische tel kaart heeft, zij heeft naar de autoverhuur gebeld die ons ophaalde en toen gingen we naar het kantoor voor de formaliteiten en konden we weg. We hebben een Kia Rio, lijkt erg op onze ford Fiesta. Alleen hij is handgeschakeld, dat betekent dus dat je met links moet schakelen en dat de richtingaanwijzer en de knop voor de ruitenwisser anders om zitten! Dan nog links rijden, kun je voorstellen hoe dat gaat?
Het schakelen en linksrijden ging nog wel, maar hoe vaak ik ipv de richtingaanwijzer de ruitenwissers heb aangezet!!!
Daarna ging Leonie rijden en zij had weer problemen met de koppeling en het schakelen. Zij heeft hier al gereden maar dan met automaten.
Het backpackers hotel in Launceston zat vol, we zitten nu in the duke of Ellington. Absoluut niet luxe, maar wel een ruime kamer met eigen douche, toilet op de gang. We hebben weer thais gegeten, nu waren we 50 aus dollars kwijt. Hier heb ik een glas Lindemans Chardonnay gedronken en ze hadden hier lekker water, niet uit de kraan. Kraanwater is hier echt niet lekker!
We ontbijten op de kamer, er staat een klein koelkastje met melk en juice. Er is een waterkoker, thee, koffie en cereals, dus dat is ons ontbijt.
Toen we in gingen checken vroeg Leonie of ze ook kamers voor backpackers hadden, bv dat je met zijn vieren of meer op een kamer slaapt, maar dat is niet zo. De mevrouw liet ons eerst de kamer zien, ze bood ook nog aan dat we voor hetzelfde bedrag ieder een eigen kamer kregen. Ik dacht dat Leonie dat misschien zou willen ipv de privacy maar ze wilde toch liever bij mammie slapen! Is ook erg gezellig. De prijs voor de kamer was 80 dollar, maar de mevrouw zei: ik maak er 70 van.
Ik moest mijn paspoort laten zien en het enige wat ze opschreef was mijn achternaam, verder niks.
Zo, ik kruip nog even lekker in bed!
Verslag van woensdag 31 maart
For the record: het is nu de nacht van woensdag op donderdag 1 april, 2 uur en ik ben klaarwakker. We zijn om 22.30 gaan slapen want we waren moe, maar ik werd wakker om 23.30 en toen weer om 1.30. Leonie ligt lekker te slapen.
Dit geschreven hebbende, ben ik toch weer naar bed gegaan. Om 3 uur nog wakker, daarna in slaap gevallen tot 7.15 uur gelukkig. Het is nu 7.45 uur.
Woensdag:
Om 9 uur de deur uitgegaan (alleen!!!!) en de trein naar het centrum van de stad genomen. Ik had een National geographic boek bij me waar een wandeling in stond. Uitgestapt op station Flinders street aan het Federation Square. Eerst naar het Melbourne visitors centre gegaan en voor volgende week, 8 en 9 april een trip geboekt naar de Great ocean road en het Grampians national park.
Toen begonnen met de wandeling. Via Flinders en Swanston street kwam ik in Collins street, de winkelstraat van Melbourne. In de straat waren hele leuke passages in 19e eeuwse stijl. Want modern en 19e eeuw wisselen elkaar hier af, erg leuk. Er zat een echte ouderwetse Engelse tearoom waar ik om 1015 heerlijke cappuccino met Scones met jam en cream op heb. Ik moest aan Leonie en Rian denken!
Daarna de wandeling vervolgd. Er zijn mooie lantaarns zoals je ze ook in Barcelona ziet. En ik herkende dingen zoals ik ze ook in Rome, Parijs en New York heb gezien. Zo grappig dat je aan de andere kant van de wereld zulke herkenbare dingen ziet, dat maakt het heel vertrouwd. De sfeer is erg prettig. Onderweg zie je voornamelijk oudere mensen in het rood gekleed die informatie geven aan de toeristen. Toen ik het visitors centre binnen ging, werd ik “opgevangen” door zo’n meneer die vroeg waarvoor ik kwam, me een volgnummer gaf en vervolgens wees bij welke balie ik moest zijn.
De wandeling vervolgd, een hele zachte handdoek gekocht in een mooie textielzaak en druiven bij een stalletje. Ik heb zo lopen genieten: er staan hele mooie oude panden, de dure modewinkels gezien, de temperatuur was ideaal. Op een gegeven moment kwam ik langs een heel mooi park en langs musea waaronder het museum voor the history of the modern image of zoiets. Om 11.27 de tein terug genomen want om 13 uur moesten we naar het vliegveld.
Dus: om 13 uur met de trein naar Flinders Street, overgestapt op trein naar Southern Cross station en daar de skybus naar vliegveld Tullamarine.
Op Southern hadden we bij de Starbucks een cappuccino en Leo een Frappuccino gedronken. Staan we klaar om naar de bus te gaan, zegt Leonie: mam waar is je rugzak??? Had ik hem bij de Starbucks laten liggen! Ik terug gerend en toen ik binnen kwam lag ie gewoon op de stoel waar ik hem had achter gelaten. En niemand zei iets, dezelfde mensen zaten er nog en ook het personeel niet, dus of ze het echt niet gezien hebben?
De vlucht naar Tassie duurde maar 45 minuten. Het is fijn dat Leonie een Austalische tel kaart heeft, zij heeft naar de autoverhuur gebeld die ons ophaalde en toen gingen we naar het kantoor voor de formaliteiten en konden we weg. We hebben een Kia Rio, lijkt erg op onze ford Fiesta. Alleen hij is handgeschakeld, dat betekent dus dat je met links moet schakelen en dat de richtingaanwijzer en de knop voor de ruitenwisser anders om zitten! Dan nog links rijden, kun je voorstellen hoe dat gaat?
Het schakelen en linksrijden ging nog wel, maar hoe vaak ik ipv de richtingaanwijzer de ruitenwissers heb aangezet!!!
Daarna ging Leonie rijden en zij had weer problemen met de koppeling en het schakelen. Zij heeft hier al gereden maar dan met automaten.
Het backpackers hotel in Launceston zat vol, we zitten nu in the duke of Ellington. Absoluut niet luxe, maar wel een ruime kamer met eigen douche, toilet op de gang. We hebben weer thais gegeten, nu waren we 50 aus dollars kwijt. Hier heb ik een glas Lindemans Chardonnay gedronken en ze hadden hier lekker water, niet uit de kraan. Kraanwater is hier echt niet lekker!
We ontbijten op de kamer, er staat een klein koelkastje met melk en juice. Er is een waterkoker, thee, koffie en cereals, dus dat is ons ontbijt.
Toen we in gingen checken vroeg Leonie of ze ook kamers voor backpackers hadden, bv dat je met zijn vieren of meer op een kamer slaapt, maar dat is niet zo. De mevrouw liet ons eerst de kamer zien, ze bood ook nog aan dat we voor hetzelfde bedrag ieder een eigen kamer kregen. Ik dacht dat Leonie dat misschien zou willen ipv de privacy maar ze wilde toch liever bij mammie slapen! Is ook erg gezellig. De prijs voor de kamer was 80 dollar, maar de mevrouw zei: ik maak er 70 van.
Ik moest mijn paspoort laten zien en het enige wat ze opschreef was mijn achternaam, verder niks.
Zo, ik kruip nog even lekker in bed!
Abonneren op:
Posts (Atom)